Δεν θέλω νά πῶ ὃτι άλογάριαστα στέλνει ὁ Θεός τίς ζημιές,ἀλλά ὃτι ὁποιαδήποτε ζημιά,εἶναι ἀνεπαρκής,ἂντικρυς στό μέγεθος τοῦ θραύσαντος τίς πύλες τοῦ Ἃδη ζωηφόρου Σταυροῦ.
Ν.Γ.Πεντζίκη,Ομιλήματα,σπόγγος και λόγος-Εκδόσεις Ακρίτα
Δεν θέλω νά πῶ ὃτι άλογάριαστα στέλνει ὁ Θεός τίς ζημιές,ἀλλά ὃτι ὁποιαδήποτε ζημιά,εἶναι ἀνεπαρκής,ἂντικρυς στό μέγεθος τοῦ θραύσαντος τίς πύλες τοῦ Ἃδη ζωηφόρου Σταυροῦ.
Ν.Γ.Πεντζίκη,Ομιλήματα,σπόγγος και λόγος-Εκδόσεις Ακρίτα
Ήμουν μόνος στο φυλάκιο.Δεν είχα ασφάλεια,έννοιωθα πως κάθε ώρα κινδυνεύω από αόρατα πυρά.Παγωνιά.Γύρω ήταν αδύνατον να δω από καποια μέτρα μακρυα.Υπήρχε πυκνή ομίχλη.
Ήταν στον όρχο;Ήταν στα ΤΟΛ;
Ένοιωθα μόνος.
Μονάχα μια βεβαιότητα,παράξενα στεριωμένη μέσα μου:
Να φυλάω τον τόπο,χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και με κάθε τίμημα.
πολιορκημένα απ' την ίδια μας την ύπαρξη
δεν διεκδικούμε ζωή
δεν έχουμε την δύναμη να πούμε
ως εδώ
μας θερμαίνει η αιθάλη απ' τα προώρως
χαμένα οράματα
Το αίμα χύνεται πάντα στον ενεστώτα
Γιάννης Στίγκας
Τα ίχνη απ’ τις σταγόνες
Διασκορπισμένα
Πάνω στα πλακάκια και πάνω στους αρμούς
Απ’ το ταβάνι;
Απ’ το υπερώο του υπογείου;
Από πιό ύψος προκλήθηκε
Τούτη η μεγάλη
Σφαγή;
Παραλία Ασπροπύργου,σε μια θαυμάσια φθινοπωρινή λιακάδα Για μένα, ότι φέρει την υπογραφή μου ισοδυναμεί με απόδειξη ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΟ...