Παρασκευή 1 Μαΐου 2015
Πέμπτη 30 Απριλίου 2015
ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ)
(Λόγια ενός μονολόγου)
Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να επιμείνουμε στη ζωή,
να μην περιμένουμε να προσφερθεί η ευγενικιά πολιτισμένη
βοήθεια.Ψέμα είναι .Δεν μπορούμε να βασιστούμε παρά στη
δικιά μας μόνο την αρετή.Ποια όμως δύναμη απομένει
όταν το πλοίο από την κούραση έχει βυθιστεί.
Σταχτής,μαβής ουρανός πέφτει
στην πράσινη,κίτρινη θάλασσα πάνω
και η στεργιά που αποκόβει
τη φορά των κυμάτων με τον άσπρον αφρό
ούτε απόμακρα δεν φαίνεται σα σύνορο γαλάζιο.
Όταν χωρίσει η ξασπρισμένη μαβιά λωρίδα
της δεύτερης αυγής που παραδέρνουμε στο σκοτεινό στερέωμα
ελπίδα δεν απόμένει καμιά.
Όμως για τη ζωή δεν πρέπει να μιλάμε
δεν μας είναι άλλο για να διαλέξουμε
αν η ελπίδα δεν υπάρχει,η θέληση είναι η ζωή
πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να επιμείνουμε στη ζωή.
Είναι ένας ναυαγός που συλλογίζεται:Πολύ τον βασανίζει
το
ρύπος,από τα βρώμικα νερά,που πέφτει απάνω του.
(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ,ΑΣΕ 1988)
Δευτέρα 27 Απριλίου 2015
Παρασκευή 24 Απριλίου 2015
ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΜΕΣ'ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Κάθε που νύχτωνε
είχα συνήθεια να τοποθετώ στο τραπέζι
τη μάσκα ως φανό
στην φτωχική παρουσία σου
και όταν στη μέση της καταιγίδας χανόσουν
έκρυβα το πρόσωπο μην αισχυνθεί ο απών.
είχα συνήθεια να τοποθετώ στο τραπέζι
τη μάσκα ως φανό
στην φτωχική παρουσία σου
και όταν στη μέση της καταιγίδας χανόσουν
έκρυβα το πρόσωπο μην αισχυνθεί ο απών.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2015
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Αν έχεις δεμένα τα όρια σου
Σφίξε στην παλάμη το απρόσβλητο κενό
Και πέρνα με βιασύνη την κεντρική είσοδο
Στόχευσε δίχως περιστροφές στο νου
Που λατρεύει την ελευθερία
Στα λασπόνερα της οιμωγής
Προσπέρασε το εμπόδιο της θύμησης και του πόνου
Αν τα όρια σου μένουν
ακόμη δεμένα
Προς επίσχεση των σειρήνων
Ο νους θα σου ανταποδώσει το θράσος.
ΛΟΓΟΙ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ
ΣΧΕΔΙΟ ΡΑΛΛΗ ΚΟΨΙΔΗ |
(Σχετικα με την ανάγνωση ιερών και κοσμικών κειμένων,συζήτηση του Γιώργου Δανιήλ με τον Ν.Γ.Πεντζίκη.ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΑΞΗ,ΤΕΥΧΟΣ 27)
Τρίτη 21 Απριλίου 2015
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΗΧΩΝ
Μονάζων
κρεμασμένος στα
βάραθρα της ερημιάς
με λέξεις που
βογκούν
πόνο
στάλες παρουσίας
φωτός στα
κουρέλια της σιωπής
κρεμασμένος στα
βάραθρα της ερημιάς
με λέξεις που
βογκούν
πόνο
στάλες παρουσίας
φωτός στα
κουρέλια της σιωπής
Κυριακή 19 Απριλίου 2015
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
Άκου
Τα
γρυλίσματα των χοίρων μέσα στην θεϊκή πραγματικότητα
Τον
ατελείωτο ορυμαγδό των ηλεκτρονίων σε παρατάξεις
διόδων
Που κραδαίνουν την μοναδικότητά μου ως αγοραίο
υποκείμενο
Παρασκευή 17 Απριλίου 2015
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Χάραζε.Πάνω απ' την κοιλάδα της Άρνης,στο ψηλό βουνό της Άνδρου,στο Πέταλο άρχιζαν να φτάνουν απ' το βοριά τα πρώτα σύννεφα.Όλη τη νύχτα βάσταξε η ξαστεριά.Ήταν πολύ.Εδώ ψηλά,στην καρδιά της Άνδρου,όλον τον καιρό έχει σύννεφο ακουμπισμένο πάνω στη γη.Όταν κυνηγημένοι απ' τον φόβο των κουρσάρων,οι νησιώτες άφησαν κάποτε τα παράλια και πήραν τα δύσκολα μονοπάτια των βουνών τους,εδώ,στον τόπο με τα σύννεφα είπαν να βρούνε καταφύγιο,να κάνουν τη νέα πατρίδα τους.
-Τι να την βγάλουμε τη νέα πατρίδα μας;
είπαν
Και κοιτάζοντας το σύννεφο που τους τύλιγε,το πούσι που πια έμελλε μέσα του να ζούνε,
είπαν τη νέα πατρίδα τους Β ο υ ρ κ ω τ ή.Μάθανε από τότες στα παιδιά τους να το αγαπάνε το παραμύθι του τόπου τους:ένα σύννεφο ακουμπισμένο πάντα στο ψηλό βουνό του νησιού τους.
(ΗΛΙΑ ΒΕΝΈΖΗ,ΑΝΕΜΟΙ)
-Τι να την βγάλουμε τη νέα πατρίδα μας;
είπαν
Και κοιτάζοντας το σύννεφο που τους τύλιγε,το πούσι που πια έμελλε μέσα του να ζούνε,
είπαν τη νέα πατρίδα τους Β ο υ ρ κ ω τ ή.Μάθανε από τότες στα παιδιά τους να το αγαπάνε το παραμύθι του τόπου τους:ένα σύννεφο ακουμπισμένο πάντα στο ψηλό βουνό του νησιού τους.
(ΗΛΙΑ ΒΕΝΈΖΗ,ΑΝΕΜΟΙ)
Πέμπτη 16 Απριλίου 2015
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ
Σε κάποια
οθόνη προβάλλονται σκηνές απ’τίς ζωές που έλειπα αφήνοντας μπάστακα μια αλλοπρόσαλλη
ενοχή στα ονειρώδη συμβάντα ,τώρα αφήνω κάποιον άλλον να σηκώσει το άχθος των
ημερών εκείνον που απ’τά σύνορα του
Κόριου δρασκέλισε την μεγαλειώδη νεότητα
Χαιρέκακη
επιβίωση
Μας
μαραίνεις μπροστά στα ποσοστά του παιδικού λιμού επί τοις εκατό προς όφελος
ημών των προηγμένων.
Τετάρτη 15 Απριλίου 2015
ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ
δεν αφίσταμαι πολύ από παντός είδους προδοσία
ας πάω να διάγω οιονδήποτε θέλω κολασμένο βίο μέχρι να επιστρέψω στον πηλό απ'όπου προήλθα
δεν χρήζει περισσότερου ενδιαφέροντος το άτομο μου
πιο κοντά στην αλήθεια,από το να προσέχουμε το πρόσωπο μας,είναι να θυμόμαστε τον πλησίον
(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ)
ας πάω να διάγω οιονδήποτε θέλω κολασμένο βίο μέχρι να επιστρέψω στον πηλό απ'όπου προήλθα
δεν χρήζει περισσότερου ενδιαφέροντος το άτομο μου
πιο κοντά στην αλήθεια,από το να προσέχουμε το πρόσωπο μας,είναι να θυμόμαστε τον πλησίον
(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΟΙ ΧΑΡΑΔΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ...
-
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...