ΑΓΡΥΠΝΙΑ

                    Σήμερα λαχανιασμένος ήρθα ως το πρωί 
             όλη νύχτα πάλευα με ένα σμήνος πουλιών
           έφτασα έστω,λέω
στο παμφάγο ξέφωτο
                    δίχως άλλη επιλογή
αφήνω να φαγωθούν
 πρώτα οι θλίψεις
                                            μετά
                         μέσα στο στήθος
          της προσευχής
       οι ψίθυροι 

ΑΜΜΕΣΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Μαζεύω προσεχτικά τα κομμάτια της ιστορίας κάθε βράδυ,
βέβαια είναι τόσο βίαιος ο θρυμματισμός,ώστε κάποια υπολείμματα 
σκορπούν μαζί με τα ψίχουλα στην άκρη του δωματίου
και πάνω στο χαλί
Μα αρκούν απλώς δυο-τρεις διαβεβαιώσεις για να καθαριστεί την επαύριον όλο το σπίτι,
το σαλόνι,οι σκάλες που οδηγούν στον ουρανό 
και το τεράστιο τζάμι που κάθε δειλινό αγναντεύουμε τον ορίζοντα.
Την επόμενη φορά που θα ξαναφτιαχτεί η ιστορία και θα δοθεί προς κατανάλωση
όλοι οι παριστάμενοι θα παρατείνουν ως αργά την αναπόφευκτη ανακωχή.

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΥΜΦΕΡΕΙ

Επιμένω
χωρίς προσευχή
δεν έχουμε μερτικό στην απελπισία
είμαστε στην καταδίκη της υλώδους ευτυχίας
πίσω απ' τους φωταγωγημένους τίτλους
στο μέτρημα κάθε θανάτου
και στην θλίψη των δρόμων.

ΑΦΙΕΡΩΣΗ

ΜΟΝΤΕΛΟ ΧΟΙΡΟΣΤΑΣΙΟΥ

Δεν απομένει παρά η αναμονή 

για έξωθεν βοήθεια, 
των φίλων

 την ανάκτηση της πρότερης ευτυχίας. 

Η ίδια τυραννία της βαρυτικής εξοβέλισης

 εξουθενώνει, 

αδυναμία του συστήματος για ορθολογικό προσδιορισμό των αναγκών,

ίσως μείνουμε σύξυλοι στην απεραντοσύνη

 της μετριότητας, 

όσο ελπίζουμε βεβαίως.

Η θύελλα ξεσηκώνει την απόγνωση 

προς μετακίνηση του ογκόλιθου των παθών,

παρά τον μέγα αναρριχητικό αγώνα.

Ω τι εφευρίσκω για να μείνει άθικτο το θηρίο.  

  

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

  Αν η αρχιτεκτονική του τσιμέντου είναι η εικόνα της κονιορτοποιημένης ύπαρξης του σύγχρονου ανθρώπου που δεν έχει ανάσες,μέσα σ'ένα κόσμο απομονωμένο απ'τη φύση και πλήρως εναρμονισμένο με την ηλεκτρονική αύρα της προσωρινότητας του,τα ερείπια συμβολίζουν την υπέρβαση απ'την υλόφρονη μάζωξη των συνωστισμένων.

  Τα ερείπια χάσκουν γεμάτα απορία για την βιασύνη και την απουσία νοήματος,τα ερείπια συνεχίζουν να υπάρχουν διαμελίζοντας τον χρόνο και κυκλοφορούν ως σαλοί στην πολυάσχολη ασημαντότητα των πόλεων.

  Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ θα αναρτάται κατά καιρούς με αυτοτελή         θεματολογία  φωτογραφιών και κείμενων στο παρόν ιστολόγιο. 

Η ΥΠΑΡΞΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ

 δεν θάβεται ούτε ζητάει ελεημοσύνη,η ύπαρξη τινάζει τις στάχτες της επιβίωσης,κραδαίνει την μάχαιρα του ανέφικτου και τεμαχίζει τα ανίδεα όνειρα,

 τις σκόρπιες ελπίδες,τα γράμματα που στείλαμε κάποτε χωρίς να λάβουμε απάντηση...

Προειδοποιεί η ύπαρξη προς όλες τις κατευθύνσεις σέρνοντας πάνω στα αιχμηρά δευτερόλεπτα το μένος της ακήρυχτης μάχης.

         

ΠΑΛΙΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Ήρθαν όπως άλλοτε
με την βροχή να ρέει στα πλακάκια
και στις ρωγμές του δρόμου,
"αγγελικοί και πρόστυχοι επισκέπτες"
έφευγε η άλλη ζωή στο χαρτί
ρουφώντας τα χθεσινά χρώματα,
εκείνοι φοβούμενοι μην μείνει η γιορτή
χωρίς συνδαιτυμόνες
έστρωσαν με άνοιξη την είσοδο,
"εδώ τα πάθη,εδώ και η υπερνίκηση τους"
έντυσαν τότε με την βιαστική τους μνήμη
τους παλιάτσους και τους τρελούς που έμπαιναν
μην αντέχοντας τη γύμνια
στα παλιόρουχα και στην ανάσα,
"συγγενεύουμε με τ' άστρα"
ήταν μικρή η μέρα
για άλλες συνδιαλλαγές.

ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ Γ

Εξώπορτα σε παραδοσιακό σπίτι στην Βουρκωτή Άνδρου.

ΚΑΠΟΙΑ ΣΚΑΛΑ

 οδηγεί στην υπόγεια ιστορία. 

Αυτήν να κατέβεις

 για να μάθεις,

 ποια υπερούσια αναμονή

 συντηρεί τα βήματα

 στο ολισθηρό πεζοδρόμιο

ΛΙΣΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΕΤΡΕΛΕΥΣΕΩΣ

Ο περιορισμός

Των λίγων τετραγωνικών

Και αυτών καθ’ύψος

Λειαίνει τα πιο ατίθασα σχήματα του εγκεφάλου

Να! Όπως το γκρίζο

Η καταπάτηση πάντων των χρωμάτων.