ΑΠΩΘΗΣΗ

Σπασμένο 

ήταν 

το αίσθημα

αναμμένη 

όμως

η απώθηση

λειτουργούσε 

επάξια

~

CAPE TOWN,ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Για την διάμετρο 
του πόνου

δεν διαθέτουμε  
κατάλληλα όργανα 
για μέτρηση

ξέρουμε μονάχα
 ότι κάτω στην κοιλάδα

σέρνουν τα δεκανίκια 
οι καταραμένοι

οι πέτρες δεν σαλεύουν

έχουν γίνει από αιώνες 
δέντρα απολιθωμένα

πίσω απ’τις γρίλιες 
τα τρομαγμένα βλέμματα

αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε 
να τα εφεύρει το σύμπαν

να πιάσουμε στα χέρια χώμα

η συγγένεια θα μας υποδείξει

και αυτό αρκεί

τα φώτα στέκουν ακίνητα

πότε πότε φουντώνει μια ανάμνηση

ένα φως πέφτει με πάταγο στο τζάμι

τόσο ειλικρινές και αθώο

που μας κάνει να σκύψουμε 
το κεφάλι από ντροπή

ΛΙΜΟΣ

Πληθαίνουν τρωκτικά
δίπλα αναποδογυρισμένη
η σκάφη
χωρίς τροφή

ΤΟ ΘΑΥΜΑ

Να γυρίζεις

αυτό είναι το θαύμα

με κουρελιασμένα μάτια

με φλογωμένους κροτάφους

απ’την πτώση

να γυρίζεις

στην καλή πλευρά σου.

Νίκος Καρούζος

~

Bρίθει σάρκες

υπολείμματα ορνέων

η πείνα

καραδοκεί μέσα στο σπίτι ο φόβος

λογαριασμοί ενοχής

το ένδυμα

ΤΟ ΝΕΡΑΚΙ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Αλλά

τι θαύμα

εδώ πέρα κελαρύζει

και το νεράκι των ποιητών

ακόμη…

και γυρεύει ακοή ανθρώπου

καρτερικό

σαν την αιωνιότητα

Νίκος Καρούζος