ΨΩΜΙ

Ας μην το κρύβουμε
διψάμε για ουρανό

Μ.ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ

ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ

Kατοικούμε σε κλουβιά

Γεμάτα αναθυμιάσεις

Και αναθήματα

Μας αγγίζει κάποτε

Μια αχτίδα φωτός

Και λησμονούμε ότι υπάρχουμε δέσμιοι

Μιας παγκόσμιας πυρκα’ι’άς

Πέρασμα από Εσμεράλδα

Πρέπει να έχουμε

τα μάτια μας ανοιχτά

Θα μας ζητηθεί προορισμός,

 Και διεύθυνση.

Μα μέσα στην οχλοβοή,

Ποιος θα θυμάται

τις αντιξοότητες της νιότης του

Και τον δυσεπίλυτο ήχο

του χρόνου τα μεσάνυχτα.

Γι’αυτό

 από τώρα πρέπει να ασκηθούμε

στην παρατήρηση του ορίζοντα

Και στην επαχθή διέλευση

όλων των αναβολών.

ΝΕΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

HONOLULU-HAWAI

ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ

Στέκομαι αντίκρυ στην ανεμοζάλη
Που δέρνει αφρολουσμένο έν' ακρογιάλι,
Και μες στο χέρι το κλειστό
Λίγη άμμο ολόχρυση κρατώ-
Τι λίγη!κι όμως πως γλιστρά μου
Μές στο βυθό,απ'τα δάχτυλά μου
Σαν τα δάκρυά μου-τα δάκρυά μου!
Ω Θεέ μου!ας ήταν να μπορούσα
Σφιχτότερα να την κρατούσα!
Ω Θεέ μου!ούτ' ένα μόριο μόνο
Απ' τ' άσπλαχνο το κύμα δε γλυτώνω;
Νά'ναι όσα μοιάζουμε ή θωρούμε,τάχα
Ενός ονείρου τ' όνειρο μονάχα;

ΕΔΓΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ

Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε' ΑΝΑΡΤΗΘΕΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΩΜΕΝΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ

Δεδομένου ότι είναι χρέος των αρχηγών και των ανωτέρων αξιωματούχων,εις οποιονδήποτε έθνος και αν ανήκουν,να επαγρυπνώσι νύκτα και ημέραν επί των εμπεπιστευμένων εις την φύλαξιν των προσώπων,να πληροφορώνται πάσαν πράξιν των,να αποκαλύπτωσι και να αναφέρωσιν εις την κυβέρνησή μου τας αθεμίτους πράξεις των.Οι δε πατριάρχαι,ως αρχηγοί των ραγιάδων,ζώντων εν ασφαλεία υπό την σκιάν της αυτοκρατορικής μου εξουσίας,οφείλουν να είναι προ παντός άλλου ανεπίληπτοι,τίμιοι,πιστοί και ειλικρινείς.Κατέχοντες τας αρετάς ταύτας,αφού διαπιστώσουν τας καλάς και τας κακάς κλίσεις του λαού των,οφείλουν να τας εμποδίσουσιν εγκαίρως δι'απειλών και συμβουλών,ή αν παραστή ανάγκη και δια ποινών κατά τα δόγματα της θρησκείας των,και τοιουτοτρόπως να δείξουν μέρος της ευγνωμοσύνης των προς την Υψηλήν Πύλην,δι'ας απολαμβάνουν χάριτας και ελευθερίας υπό την αγαθοποιόν σκιάν της.
Αλλ' ο άπιστος πατριάρχης των Ελλήνων,ο δώσας εν τούτοις άλλοτε τόσα δείγματα της εις την Υψηλήν Πύλην αφοσιώσεώς του,είναι αδύνατον αυτήν την φοράν να θεωρηθή αλλότριος των ανταρσιών και των επαναστάσεων του έθνους του,ας διάφοροι κακότροποι και αναίσθητοι,παρασυρόμενοι υπό χειμερικών και διαβολικών ελπίδων,διήγειραν.Και χρέος του ήταν να διδάξει τους απλούς,ότι το τόλμημα ήτο μάταιον και ατελέσφορον.Διότι τα κακά διαβούλια δεν είναι δυνατόν ποτέ να ευδοκιμήσουσι κατά της μωαμεθανικής εξουσίας και θρησκείας,αίτινες έλαβαν ύπαρξην θεώθεν προ υπερχιλίων ετών,και θα διατηρηθούν μέχρι της συντελίας του αιώνος καθώς μας βεβαιούν αι αποκαλύψεις και τα θαύματα,αλλ' εξαιτίας της διαφθοράς της καρδίας του,όχι μόνον δεν ειδοποίησεν ουδ' επαίδευσε τους παρασυρθέντας,αλλά καθ' όλα τα φαινόμενα ήτο και αυτός,ως αρχηγός,μυστικός συμμέτοχος της επαναστάσεως και αδύνατον να μην αφανιστεί και πέση εις την οργήν του Θεού όλον σχεδόν το έθνος των Ελλήνων,αν και εν αυτώ είναι και πολλοί αθώοι.
Καθ' ον καιρόν εγνώσθη η αποστασία,η Υψηλή Πύλη συμπάθειαν λαβούσα προς τους αθλίους ραγιάδας της,ησχολήθη νά επαναφέρη τους πλανηθέντας δια της γλυκύτητος εις την οδόν της σωτηρίας και επί τω σκοπώ τούτο εξέδωκε πρόσταγμα διατάττουσα και συμβουλεύουσα τον πατριάρχην τα δέοντα και προσκαλούσα αυτόν να αφορίσει όλους τους αποστατήσαντας ραγιάδας όπου και αν ήσαν.Αλλ'αντί να δαμάση τους αποστάτας και δώση πρώτος το παράδειγμα της εις τα καθήκοντα επιστροφής των,ο άπιστος ούτος έγινεν ο πρωταίτιος όλων των αναφυεισών ταραχών.Επληροφορήθημεν ασφαλώς ότι εγεννήθη εν Πελοποννήσω και ότι είναι συμμέτοχος όλων των βιαιοτήτων,όσας οι αποπλανηθέντες ραγιάδες διέπραξαν εις την επαρχείαν των Καλαβρύτων.Ούτος λοιπόν είναι ο αίτιος της με την βοήθειαν του Θεού επικειμένης παντελούς συντριβής και του αφανισμού των.
Επειδή πανταχόθεν εβεβαιώθημεν περί της προδοσίας του,όχι μόνον εις την βλάβην της Υψηλής Πύλης,αλλά και εις όλεθρον αυτού του έθνους του,ανάγκη ήτο να λείψη ο άνθρωπος ούτος από του προσώπου της γης,και κατά συνέπειαν εκρεμάσθη,ίνα χρησιμεύσει παράδειγμα εις τους άλλους.Κυριακή,την 19 του μηνός Ρενχέμπ,το έτος 1230 (22 Απριλίου/4 Μαίου 1821)
(ΚΕΙΜΕΝΑ-ΠΗΓΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ,
AΠ.Β. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ,ΑΘΗΝΑΙ 1967)