ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝΕ

Σαν θωρῶ σε,

τὰ μάτια μου

πληθαίνουνε

ΑΓΙΣ ΘΕΡΟΣ

ΚΗΠΟΣ

Mια θάλασσα αντίκρυ μας

Δεν είναι μπλέ

Είναι κήπος πολύχρωμος

Τον ποτίζει η νεότητα

Τον θωπεύει το άπειρο όραμά μας

Αναπνέει  εις τους αιώνας

Τον υπέροχο αιθέρα της θείας Χάριτος

Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΑΡΚΑ

Μέσα στὸν ὕπνο μας
βλέπουμε τὴ φωνή μας νὰ ἐξαφανίζεται
χωρὶς νὰ φτάνει τοὺς ἄλλους
γιατὶ ὁ καθένας τρέφεται μὲ τὴ δική του σάρκα.

ΤΑΣΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ από τη συλλογή Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Η ΦΥΛΑΚΗ

Το χειρότερο δὲν εἶναι

ποὺ μ'ἔκλεισαν σ'αὐτή τὴ φυλακή

καὶ πήραν τὰ κλειδιὰ κ'ἔφυγαν,

μὰ ποὺ δὲν ξέρω ὥς ποῦ φτάνει ἡ φυλακή μου,

ποὺ δὲν ξέρω  τὸ περίγραμμά της

γιὰ νὰ κάνω ἐπιτέλους

σὰν ἄνθρωπος κ'ἐγὼ

μιὰ ἀπόπειρα ἀποδράσεως

ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ-ΣΤΙΓΜΕΣ

ΛΕΥΚΩΣΙΑ 1958

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ

Πρέπει νἂχω κλεισμένο τὸ σῶμα
κλεισμένα τὰ μάτια 
γιατὶ ὁ κίνδυνος εἶναι στὸ φῶς

                        
                              ΤΑΣΣΟΥ ΡΟΥΣΣΟΥ από την συλλογή Η  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

ΚΥΚΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ

Ένα πολύχρωμο πέπλο 
έχει καλύψει τις αισθήσεις, 
το θαύμα της ζωής 
που δεν εξηγείται με καμιά λέξη 
των  φρονίμων ή των συμβατικών 
έχει πλημμυρίσει κάθε αντίσταση. 

Εκείνο το κομμάτι του ουρανού 
έχει λοιπόν τέτοια αλληγορία;

και η αποχαιρετιστήρια κηλίδα ιδρώτα
 και το κατέβασμα της σκάλας 
και ο ήχος της μηχανής 
και το φεγγάρι που στεφάνωνε με τόση φροντίδα 
την πολιτεία των ανθρώπων;

στἐκομαι
 αποσβολωμένος στη θέση μου

με μια δυσφορία 
στην κουλουριασμένη μου 
ματαιοδοξία.

ΠΑΡΗΓΟΡΗ Η ΚΑΘΕ ΣΙΩΠΗ

Ως αναχωρήσας αεί
έκανα μεγάλη καριέρα
παρήγορη η κάθε σιωπή
στο πέρασμα των υδάτων

ΒΑΣΑΝΤΑ

Mέσα  στὴν παλιανθρωπιὰ ποὺ μᾶς ζώνει 

ἀπὸ στεριὰ κι' ἀπὸ θάλασσα,

στέκεσαι Ἐσὺ σὰ γιὰ νὰ μοῦ δείχνεις 

πὼς δὲ χάθηκε ὁλότελα

ἀπ'αὐτὸν τὸν κόσμο ἡ εὐγένεια.

Ἓνας ἂνθρωπος μονάχα μπορεῖ νὰ δείξει

 πὼς ἡ φύση μας εἶναι θεική 

 μέσα σὲ μιὰ πρόστυχη ἀνθρωπότητα.

Ὁ Χριστός γιομίζει τὴν ἀπελπισμένη ἐρημιά 

ὁλοκλήρων αἰώνων.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ-ΒΑΣΑΝΤΑ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ,ΧΡ.ΓΑΝΙΑΡΗΣ

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΠΕΙΡΟΥ

Πόσοι θρηνούν
απόψε
με την συμπόνια απούσα
η περισπούδαστη σιωπή 
βγήκε στο τραπεζάκι
--ζέστη αφόρητη--
λίγος ιδρώτας
περισσότερο σφοδρή η αταξία
στα απονενοημένα
στις αγκυλώσεις των χεριών

κατά δυνατότητα  άπειρος
ο άνθρωπος
και κατ'αξίαν

ΕΝ ΘΛΙΨΕΙ ΜΙΚΡΑ

Κύριε,

ἐν θλίψει 

ἐμνήσθημέν σου,

ἐν θλίψει μικρᾶ 

ἡ παιδεία σου ἡμῖν

Προσευχή Ἡσαίου τοῦ Προφήτου

CAPE TOWN

ΠΑΣΧΕΙ Η ΖΩΗ

Πάσχει η ζωή

πριν μετασχηματιστεί σε ζωή