ΟΣΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ
ΥΜΝΟΣ ΣΤ'
Πῶς γίνεται πῦρ ν’ἀναβλύζεις;πῶς σύγχρονα νερό δροσιστικό;πῶς καῖς μαζύ καὶ γλυκαίνεις;πῶς τὴ φθορά έξαφανίζεις; πῶς Θεούς κάνεις ἀνθρώπους;πῶς φῶς τὸ σκοτάδι;πῶς απ’τὸν ἃδη βγάζεις;πῶς ἂφθαρτους τοὺς θνητοῦς κάνεις;πῶς τὸ φῶς τὸ πᾶς σὲ σκότος;πῶς τὴ νύχτα περιαρπάζεις;πῶς τὴν καρδιὰ τὴν καταλάμπεις;πῶς ὁλόκληρο μ’ἀλλάζεις;πῶς ἑνώνεσαι μὲ τοὺς ἀνθρώπους;πῶς Θεοῦ υἱοὺς τοὺς κάνεις;πῶς μὲ τὸν πόθο σου καῖς;πῶς δίχως ξίφος λαβώνεις;πῶς ἀντέχεις;πῶς κρατᾶς;πῶς μὲ μιᾶς δὲν παραδίνεις;πῶς ὂντας μακριά ,τοῦ καθένα μας βλέπεις τὸ ἒργο;Δόσε στοὺς δούλους σου ὑπομονή,θλίψη νὰ μὴ τοὺς σκεπάσει.
 |
| ANΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΟΧΛΙΑΣ ΑΡΙΘΜΌΣ 9,ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1946
