Μνήμη II
Βάσω Κατράκη
Από τον "ΠΛΟΗΓΟ"των ελληνικών ακτών,(Υδρογραφική υπηρεσία Β.Ν.-Εν ΑΘΗΝΑΙΣ 1946
Έρχεται κατά κύματα
μια κοσμικότητα
Είναι βαθειά
καλά κρυμμένη η πληγή
Παίρνω το μετρό για την εταιρεία
Λες και δυναμώνει ο ήχος
έρχεται από χαμένο τόπο
Όπου φυτεύτηκε η αναμονή σαν μπουμπούκι μαραίνεται
είναι χειμώνας;
Πήραμε το πλοίο
Ήταν καλά στην αρχή
Έπειτα ήρθαν δαίμονες και μας φιμωσαν
Αφήσαμε τον ντοκο
Ακούστηκαν οι εντολές του πιλότου
Τραβούσαν τα ρυμουλκά
Μας ξεκόλλησαν αργά αργά
από μια προηγούμενη ζωή
Τώρα,μας είπαν ,έχετε περισσοτερες ευκαιριες
μονάχα θεραπευμένοι
με κάποια παροδική αναισθησία
να πεθάνετε χωρίς πόνο
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)