Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016
ΤΟ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟ ΝΟΣΗΜΑ
Κάποιοι μαζεύονταν το σούρουπο στην πρύμνη
όταν ο ήλιος βουτούσε το αναίμακτο σώμα του
πέρα στο κύμα
και αντιδρούσαν παράξενα
βλέποντας τα όνειρα του ταξιδιού να σκορπίζουν
πίσω απ’τις σκιές
«κάποτε θα συναντηθούμε εκεί που δεν θα υπάρχει σκοτάδι»
είπε κάποιος
μα δεν τον άκουσε κανείς μές΄την απόκρυμνη σιωπή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)

-
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ...
-
Το βιβλίο τούτο γραμμένο με το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα και διανθισμένο με πολλές ζωγραφιές του ίδιου είναι ένας πεντακάθαρος ήχος β...